(1909-1979), polski reżyser filmów dokumentalnych i oświatowych, pionier filmu przyrodniczego w Polsce. Z wykształcenia inżynier agronom (Politechnika Lwowska)
Od 1946 kierował grupą produkcyjną w Krakowskim Oddziale Instytutu Filmowego w Łodzi. Od 1950/1951 pracował w Instytucie Zootechniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1954 w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi.
Rozkwit twórczości Puchalskiego nastąpił po zakończeniu II wojny światowej. W swoich dziełach popularyzował idee ochrony przyrody, pokazywał najrzadsze, ginące gatunki zwierząt, opisywał piękno polskiej przyrody. Jego filmy zyskały ogromne uznanie w kraju i za granicą. Zrealizował 58 filmów przyrodniczych, był autorem ponad 50 albumów fotograficznych o tematyce przyrodniczej. Zdobył 17 nagród na krajowych i międzynarodowych festiwalach
Zmarł i pochowany został na wyspie King George (Antarktyka). Jego imieniem nazwany został lodowiec wznoszący się w pobliżu bazy H. Arctowskiego na Antarktydzie.
Dla uczczenia pamięci Puchalskiego począwszy od 1995 organizowany jest corocznie przez redakcję czasopisma Łowiec Polski konkurs fotograficzny jego imienia.
ZSO 7 jest współorganizatorem Międzynarodowego Festiwalu Filmów Przyrodniczych im. Włodzimierza Puchalskiego organizowanego co 2 lata przez Wytwórnię Filmów Oświatowych i Programów Edukacyjnych w Łodzi
Pomysłodawcą festiwalu był Maciej Łukowski - filmoznawca, scenarzysta i reżyser W latach 1980-98 Festiwal miał formułę krajową.